برچسب: مبارزه با ناامیدی

دریچه‌های کوچک نور در شب

چند سال است رفیق پیاده‌روی‌های طولانی هستم. همیشه دوست داشتم هر روز ساعتی فارغ از دغدغه‌های روزمره راه بروم و بی‌خیال و سرخوشانه در و

آدمیزاد، گاهی امیدهایی دارد که می‌داند بیهوده است اما باز آن‌ها را رها نمی‌کند؛ نه به این خاطر که ساده‌لوح و احمق است، نه به

مدت‌هاست که نتوانسته‌ام این‌جا مطلبی بنویسم، نه این که نخواسته باشم، انگار حفره بزرگی در ذهنم ایجاد شده که همه حرف‌هایم را می‌بلعد.

مدتی است

من فقط یک راه برای گذر از رنج و اندوه می‌شناسم؛ هر وقت از دردی رنج می‌برید و اندوه و یأس به سراغ شما می‌آید،