آنچه می تواند از سرسخت ترین دیوارهای تیره روزی و عقب ماندگی روزنه ای به رهایی بگشاید “آگاهی” است. انسان روزی به تعالی دست خواهد یافت که اندیشه اش کامل شود و روزی اندیشه اش کامل خواهد شد که آزاد باشد بیندیشد. من “توسعه” را با “اندیشیدن” برابر می دانم. روزی توسعه می یابیم که جامعه ما بیاموزد که درست فکر کند، بیاموزد که فکر کند.
بنا دارم که این جا دریافت ها، تجربه ها، خوانده ها و آموخته هایم را بنویسم. برای آن که بیش تر بیاموزم. برای این که هر روز از زندگی چیزی بگیریم باید ظرفی را که دیروز پر کرده بودیم خالی کنیم.
