هیچ کس نمیتواند برای اندازه یک آرزو حدی تعیین کند. هر کس، بسته به ذهنش، بزرگی افکارش و حتی رنجها و محرومیتهایی که در زندگی کشیده، یک آرزو دارد که برای دیگری، یا خیلی کوچک است یا خیلی بزرگ و محال.
این که چه کنیم تا به آرزوهایمان برسیم، چیزی نیست که من بخواهم از آن حرف بزنم.
کسی نمیتواند بگوید، آرزو باید چیزی باشد که در دنیا وجود دارد. آرزو میتواند تنها برخاسته از تخیل باشد، چیزی که هرگز کسی، حتی مشابه آن را هم ندیده است، چیزی که حتی تصور نمیکنیم با امکاناتی که در اطرافمان وجود دارد، بشود آن آرزو را ساخت یا بتوان آن را تصویر کرد.
شاید بتوان گفت، آرزو میتواند چیزی از جنس شهود باشد. چیزی که فقط شما توانستهاید آن را ببینید و شاید این فقط شما باشید که میتوانید آن آرزو را از دنیای محالات، به دنیای واقعیت بیاورید.
خیلی از چیزهایی که امروز برای ما عادی هستند و امروز، جزئی جداییناپذیر از زندگی روزمره، برای افرادی که در قرنهای پیش زندگی میکردند یک آرزو بودهاند. حتی آن قدر بعید و تصورنشدنی، که هنوز به شکل یک رویای روشن درنیامده بودند.
آرزوها برای ما فقط حسرت، جای خالی و رویا نیستند. از نظر من آرزوها ثروت هستند. ثروتهای نامحدودی که همین حالا هم در دایره داشتههای ما در این جهان وجود دارند، شاید در شکل و حالت و ماهیتی دیگر، در وضعیتی که منتظرند تا شما تبدیلشان کنید به یک موجودیت نو.
برای رسیدن به آرزویی در نقطهای نامعلوم و شاید دوردست، باید حرکت کنیم و ظرفیت داشتن آن را در خود به وجود آوریم. اگر آرزوی ما ساختنی است، دست به ساختن آن بزنیم و آن را از عدم به وجود بیاوریم.

بله، آرزو ثروت است، چون خواستن و امید، یک قدرت است. قدرت، در خود یک ثروت عظیم پنهانی دارد، که هر چیزی را در برابر شما به تسلیم وامیدارد.
من، اگر روزی کسی را ببینم که به خاک سیاه نشسته، اما آرزویی در دل دارد، ایمان دارم که اگر حرکت کند، به زودی به زندگی برمیگردد و هنوز دلایلی برای خوشبختی دارد. و اگر کسی را ببینم که که در یک ثروت بیپایان زندگی میکند اما هیچ آرزویی در دل ندارد، او را همنشین مرگ میدانم.
آرزو کنید. جسارت این را داشته باشید که بیپایان آرزو کنید.
فقط یک پرتگاه نامرئی خطرناک این است که، از فرط آرزو کردن، زمان را، مرگ را، خوشبختی را، آدمهای دیگر را و کار نیک و مهربانی را از یاد ببرید.
برای شادکامی خودتان و همه اهل جهان آرزو کنید.
2 دیدگاه روشن آرزوها، ثروت نامحدود ما هستند
سلام خانم مهرابی
خیلی وقتها آدم کلافه است و نمیدونه چی میخواد، حوصله ی چیزی رو هم نداره
ولی به طور اتفاقی به چیزی برخورد میکنه که به مزاجش خوش میاد و حالشو خوب میکنه
متنهای وبلاگتون از اون جنسه
ممنون با قدرت ادامه بدین
سلام آقای مهندس،
باعث خوشحالیه که مطالب پسند افتاد،
ممنونم، بازم اینجا سر بزنید
پویا و مانا باشید